အဲဒီေဆးမဆိုးထားတဲ့ လက္သည္းခၽြန္ခၽြန္ေလးေတြေပါ့
ငါ့အေတြးေတြထဲအထိ
ဝင္ေရာက္ ကုတ္ျခစ္ပစ္ႏိုင္စြမ္းရွိတယ္…
ဟိုဘုရင္က လက္နဲ႔ထိရင္ေရႊျဖစ္သတဲ့
အဲဒီလက္သည္းခၽြန္ခၽြန္ေလးေတြနဲ႔ ထိရင္
အၾကင္နာအတိ…ငါ့ရင္မီးေတြ
တဟုန္းဟုန္းၿငိမ္းခဲ့ရေပါ့….
ေနာက္ၿပီး အဲဒီ လက္သည္းခၽြန္ခၽြန္ေတြရဲ႕
ဆြဲငင္မႈမွာ
ေနဝင္မီးၿငိမ္း
တိမ္ေတြတဖ်ပ္ဖ်ပ္ခတ္ ခဲ့ရေပါ့
အဲဒီ လက္သည္းခၽြန္ခၽြန္ေတြပိုင္ရွင္က
ၾကယ္ေတြကို ဇယ္ေတာက္ရင္း
လမင္းကို ပြတ္သပ္ၾကည့္ခ်င္ေသးသတဲ့ေလ
ကလီယိုပက္ထရာရဲ႕လက္တြင္း
ေရာမအင္ပါယာအရွင္
ဆီဇာဘုရင္ သက္ဆင္းရသလိုမ်ိဳး
ဧကရီဘုရင္မရဲ႕ လက္သည္းခၽြန္ခၽြန္ေတြေပၚမွာ
ငါ့ေနမဝင္အင္ပါယာတစ္ခုလုံး
မ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္း
အတုံးအရုံးက်ဆုံးလို႔ေပါ့
ရုန္းထြက္ခြင့္ေတာင္ မရလိုက္မိဘူး…
ပုဒ်မတစ်ခုချ၊ တစ်လက်မခန့်အကွာမှာ နောက်တစ်ခုထပ်ချ (ပြီးရင်ပြီးပြီ)
-
မနေ့ကလိုပဲ ဒီဇင်ဘာ ၄ ဟာ
သတိမရတစ်ချက် ရတစ်ချက်နဲ့ ငါ့ဆီရောက်လာတယ်
သြော်....နှစ်ဆယ့်တစ်နှစ်တောင် ပြည့်ခဲ့ပေါ့ (အော်....!)
ဒီမြေကြီးကို ငါ့လက်နဲ့ငါ တူးယက်...