Friday, October 26, 2007

လိုအပ္ျခင္းနံပါတ္ (၁)

လမ္းေလွ်ာက္တတ္ဖို႔အတြက္ သင္သည္ ေျခေထာက္တစ္စုံလိုအပ္သည္။

ထိုေျခေထာက္မ်ား လွပေနရန္မွာလည္း လမ္းေလွ်ာက္ရျခင္းေလာက္အေရးမႀကီးပါ။


အသက္ရႈဖို႔အတြက္ ကၽြႏု္ပ္တို႔လူသားမ်ား ႏွာေခါင္းတစ္ေပါက္ေတာ့ အနည္းဆုံးလိုအပ္သည္။

ႏွာေခါင္းျပားျခင္း၊ ေကာက္ျခင္းကလည္း ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ရႈသြင္း၊ ရႈထုတ္ လုပ္ဖို႔ေလာက္အေရးမႀကီးပါ။


မိန္းကေလးမ်ားလွခ်င္ၾကသည္ (သို႔မဟုတ္) အလွအပမက္ၾကသည္။

တိရစာၦန္မ်ားမွ ထုတ္လုပ္သည့္ အလွကုန္ပစၥည္းမ်ား ဆိုသည္မွာလည္း လူမ်ားကို အသုဘကမၼ႒ာန္းရႈဖို႔ေကာင္းေအာင္ သတိေပးသလိုပင္။

သို႔ေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္အပါအဝင္ ပုရိသတို႔ ရုပ္အလွအပက ရုန္းမထြက္ႏုိင္ၾကေသးေပ။

ရုပ္လွေသာ္လည္း စိတ္ဓာတ္မလွျခင္းသည္ မဆလာမပါေသာ ႀကက္သားဟင္းဆီီျပန္တစ္ခြက္သာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။


ကၽြန္ေတာ္တို႔ အသက္ရွင္ဖို႔အတြက္ ထမင္းစားၾကသည္ ထို႔အတြက္အလုပ္လုပ္ၾကသည္။ အလုပ္လုပ္ႏုိင္ဖို႔အတြက္ ထမင္းစားၾကသည္။ အေကာင္းဆုံး သံသရာ ဥပမာတစ္ပုဒ္သည္ ရစ္သမ္မိေနတုန္းပင္။ အခ်ိန္တန္ေတာ့ အသိမေပးပဲ ထြက္ခြာၾကသည္။ ရုတ္တရက္ႀကည့္ရင္ ဘဝအတြက္ အလုပ္လုပ္ျခင္းကအေရးႀကီးသလို။ တကယ္ေတာ့ သင္လုပ္ခ်င္သည့္အလုပ္ကို မေသခင္အထိ လုပ္ဖို႔သည္ အေရးႀကီးဆုံးဟု ဆိုခ်င္သည္။ အတၱႀကီးသည္ ဟု ကၽြန္ေတာ့္ကို ကင္ပြန္းတပ္ခ်င္ တပ္ႀကပါေစ။


ပန္းကေလးမ်ား ပြင့္ေတာ့မည္

ဖူးတံဝင့္လို႔ခ်ီ ေနျခည္မွာေရႊ႔ရည္ေလာင္း

ငါတို႔စာသင္ေက်ာင္း

ဒီစာပုိဒ္ကို ရုတ္တရက္ႀကည့္လိုက္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စာသင္ေက်ာင္း သည္ ပန္းေပါင္းစုံပြင့္အာကာနီး ေရႊေရာင္ေနျခည္မ်ားကခုန္ျမဴးထူးေနသည့္ ဥယ်ာဥ္အလယ္က တစ္ထပ္စာသင္ေက်ာင္းေလး တစ္ေဆာင္ဟု ျမင္ၾကေပလိမ့္မည္။ (ဖတ္စာအုပ္ထဲက ပုံေလးအတိုင္း)

တစ္ကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ စာဆို ဆိုလုိခ်င္သည္မွာ ပန္းကေလးမ်ား၊ ေရႊေရာင္ေနေရာင္ျခည္မ်ားဆိုသည့္ သဘာဝတရားဆိုသည့္ တစ္ဘဝစာ စာသင္ေက်ာင္းဟု ျမင္ရန္လိုအပ္သည္။ ေက်ာင္းဆိုသည္မွာ ဆရာ၏ သင္ရုိးညႊန္းတမ္းအတုိင္း လိုက္နာသင္ယူရ၍ သဘာဝတရားတြင္ သင္ကိုယ္တိုင္ ေလ့လာခ်င္သည့္ဘာသာရပ္အား ျပ႒ာန္းခြင့္ရွိသည္။ သဘာဝတရားသည္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ပင္လယ္တစ္ခုသာျဖစ္သည္။ ဟင္းလင္းျပင္သေဘာတရားမ်ားပါသည္။ ထို႔သို႔လူၿပိန္းေတြး ေတြးမိဖို႔ေတာ့ လိုအပ္ေပလိမ့္မည္။

စာတစ္ပုဒ္ေရးဖို႔အတြက္ နာမည္ေက်ာ္သူမ်ား၏စာမ်ားကၽြန္ေတာ္ကူးမေရးတတ္ပါ။ စာႀကီးေပႀကီးမ်ားေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္စာမ်ားေလးမွာစိုးလို႔ျဖစ္သည္။ ဘဝကို ေပါ့ေပါ့ပါးပါးျဖတ္သန္းလိုေသာ ငနဲတစ္ေကာင္ ဒီလမ္းထဲတြင္ေနထိုင္ေလသည္။ သူ႔အတြက္ေတာ့ အိမ္ မလိုအပ္ပါ။ လိုရာကို စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္သြားႏုိင္ေသာ ေျခသလံုးတစ္စုံေတာ့ ယခုအခ်ိန္တြင္ လမ္ဘရုိဂီးနီးတစ္စီးထက္ မျဖစ္မေနလိုအပ္ေနေလသည္။

Thursday, October 18, 2007

ငါလိုခ်င္တာ

ဘယ္သူ ဘယ္ပါတီ ဘယ္စနစ္ပဲဲ ေခါင္းေဆာင္ပေစ...


ငါလိုခ်င္တာ လူလူခ်င္းေလးစားမႈ

ငါလိုခ်င္တာ ရင္ဝယ္သား အုပ္ခ်ဳပ္မႈ

ငါလိုခ်င္တာ ငါတို႔လူမ်ိဳး ဂုဏ္မငယ္မႈ

ငါလိုခ်င္တာ အက်ိဳးရွိတဲ့ ျငင္းခုန္မႈ

ငါလိုခ်င္တာ လြတ္လပ္စြာကူးသန္းေရာင္းဝယ္မႈ

ငါလိုခ်င္တာ ျပည္သူေတြ ထမင္းဝမႈ

ငါလိုခ်င္တာ ႏုိင္ငံတိုးတက္မႈ


ငါလိုခ်င္တာ ျခစားမႈမဟုတ္

ငါလိုခ်င္တာ ျပည္သူ႕မ်က္ရည္မဟုတ္

ငါလိုခ်င္တာ အတၱအမိန္႔ေတြမဟုတ္

ငါလိုခ်င္တာ ကိုယ္က်ိဳးၾကည့္ေသာ ေခါင္းေဆာင္မဟုတ္

ငါလိုခ်င္တာ ပါးစပ္ကေအာ္ေသာ ႏုိင္ငံတိုးတက္မႈမဟုတ္

ငါလိုခ်င္တာ ဘာေျပာေျပာ ေခါင္းညိတ္ေနမႈမဟုတ္

ငါလိုခ်င္တာ...

ငါလိုခ်င္တာ...