Saturday, April 3, 2010

လက္သည္းခၽြန္ၾကားက “ည”

အဲဒီေဆးမဆိုးထားတဲ့ လက္သည္းခၽြန္ခၽြန္ေလးေတြေပါ့
ငါ့အေတြးေတြထဲအထိ
ဝင္ေရာက္ ကုတ္ျခစ္ပစ္ႏိုင္စြမ္းရွိတယ္…

ဟိုဘုရင္က လက္နဲ႔ထိရင္ေရႊျဖစ္သတဲ့
အဲဒီလက္သည္းခၽြန္ခၽြန္ေလးေတြနဲ႔ ထိရင္
အၾကင္နာအတိ…ငါ့ရင္မီးေတြ
တဟုန္းဟုန္းၿငိမ္းခဲ့ရေပါ့….

ေနာက္ၿပီး အဲဒီ လက္သည္းခၽြန္ခၽြန္ေတြရဲ႕
ဆြဲငင္မႈမွာ
ေနဝင္မီးၿငိမ္း
တိမ္ေတြတဖ်ပ္ဖ်ပ္ခတ္ ခဲ့ရေပါ့

အဲဒီ လက္သည္းခၽြန္ခၽြန္ေတြပိုင္ရွင္က
ၾကယ္ေတြကို ဇယ္ေတာက္ရင္း
လမင္းကို ပြတ္သပ္ၾကည့္ခ်င္ေသးသတဲ့ေလ

ကလီယိုပက္ထရာရဲ႕လက္တြင္း
ေရာမအင္ပါယာအရွင္
ဆီဇာဘုရင္ သက္ဆင္းရသလိုမ်ိဳး
ဧကရီဘုရင္မရဲ႕ လက္သည္းခၽြန္ခၽြန္ေတြေပၚမွာ
ငါ့ေနမဝင္အင္ပါယာတစ္ခုလုံး
မ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္း
အတုံးအရုံးက်ဆုံးလို႔ေပါ့
ရုန္းထြက္ခြင့္ေတာင္ မရလိုက္မိဘူး…

Thursday, April 1, 2010

ဧၿပီအရူး

ေႏြတန္ခူးမို႔
ေလရူးတို႔
ေသြစို႔ျပန္သေနာ္

ေျဖေလွ်ာ့ကာပူ
ေနေတာ့မူ
ႀကံယူေသာ္လည္း

ခါသႀကၤန္မာန္
လာျပန္ဟန္
တစ္ဖန္ႏႊဲရပါ့

ေျမသင္းနံ႔ေတး
ပိေတာက္ေမႊး
ခုိင္ေလးညွာတံငယ္ကို

မေလးေကသာ
ပိတုန္းျဖာ
ဆံဗ်ာစမွာပ
ပန္လိုက္ကဲ့ေလး…

(ျမန္မာသံေပါက္ကဗ်ာပါ...ကာရန္ကဗ်ာ စပ္ရတာေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတယ္)