ကၽြန္ေတာ္သည္ ဥပရာဇာမဟုတ္
ပြဲေတာ္က ဝယ္လာသည့္
သန္လွ်က္နဲ႔
လက္ခေမာင္းခတ္ခ်င္ရုံသက္သက္သာ
လွ်ာတိုေအာင္မရိတ္ခင္
ကမၻာခ်ိဳမည့္ေတးသြားမ်ား
သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း
မ,စ ခဲ့ပါသည္။
ေတးသံမ်ား မရပ္တန္႔ပါေစနဲ႔…
သင္သည္သင့္ကိုယ္သင္ပိုင္သည္
ထိုစာသားက
မ်က္စပစ္ျပလို႔
ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ကၽြန္ေတာ္
လႊတ္ေပးခဲ့တယ္…
ဘယ္မိုင္တိုင္ ေရာက္ေနၿပီလဲမသိ..
အသိုက္အၿမဳံ
ဂုဏ္ျဒပ္နဲ႔
အေတြ႕အႀကဳံမ်ား
ေရာစပ္
ေဆာ္ဒါျပင္းျပင္း တစ္ခြက္နဲ႔
ေမာ့ခ်ပစ္ခဲ့
နာရီအန္ဖတ္မ်ား
ေဆးဖက္ဝင္ေလမည္လားမသိ…
ကေလးငယ္
သင့္လက္ဝယ္မွာ
အလိုရွိတုိင္းျဖစ္ေစဆိုသည့္စာတမ္း
ေခါင္းအုံးေအာက္မွာထားခဲ့
မနက္ခင္းေတြ ေမႊးပ်ေနပါလိမ့္မယ္…
စကားလုံးနဲ႔ေျပာလို႔မရတဲ့
ဘာသာေဗဒတစ္ခ်ိဳ႕တီထြင္ခ်င္တဲ့အခါ
အက္ဒီဆင္ ရီေမာေနမည္လားမသိ..
တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ စကၠန္႔သံေတြတစ္ခ်က္..ခ်က္နဲ႔
ဝုန္းကနဲ ေပါက္ကြဲသြားမယ့္ေန႔ဟာ
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ Happy Birthday ပဲေလ..
အေတြးေတြကိုမီးပိတ္
ကိုယ့္အိပ္မက္ထဲဝင္အိပ္လိုက္မယ္
သူငယ္ခ်င္း…
မနက္ျဖန္ေတြမင္းကို ေစာင့္ေနေလရဲ႕…
ပုဒ်မတစ်ခုချ၊ တစ်လက်မခန့်အကွာမှာ နောက်တစ်ခုထပ်ချ (ပြီးရင်ပြီးပြီ)
-
မနေ့ကလိုပဲ ဒီဇင်ဘာ ၄ ဟာ
သတိမရတစ်ချက် ရတစ်ချက်နဲ့ ငါ့ဆီရောက်လာတယ်
သြော်....နှစ်ဆယ့်တစ်နှစ်တောင် ပြည့်ခဲ့ပေါ့ (အော်....!)
ဒီမြေကြီးကို ငါ့လက်နဲ့ငါ တူးယက်...
No comments:
Post a Comment