Friday, December 21, 2007

ေျခသုတ္ခုံ အခ်စ္

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကေျပာျပတယ္...

ဗ်ာ...အခ်စ္? ေရခဲျခစ္၊ ခ်စ္ခ်စ္ ယိုစုံ၊ ဦးခ်စ္၊ မီးျခစ္၊ ခ်စ္စမ္းေမာင္၊ ျခစ္သည္ ညွစ္သည္...အစရွိသျဖင့္ေပါ့...ဒီအခ်စ္ေတြပဲ ကၽြန္ေတာ္သိတယ္ဗ်ာ...

မခ်စ္ရင္မေနႏိုင္တာကလြဲလို႔ ...ဘာအလုပ္မွ မလုပ္ရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ား ထမင္းမစားရဘူးေပါ့ဗ်ာ... မိဘေတြက ခ်မ္းသာရင္ေတာ့ အားအားယားယား အားရပါးရ ခ်စ္ႏိုင္ပါတယ္။ (အေပါစား အခ်စ္ဝတၱဳေတြလည္း ဝယ္ဖတ္ေပါ့ဗ်ာ..တစ္အုပ္မွ တစ္ေထာင့္ငါးရာတည္းရယ္)

သူက...ဆက္ေျပာေသးတယ္...

ခင္ဗ်ားတို႔ သီခ်င္းေရးဆရာေတြ၊ ေတြ႕..ႀကိဳက္...ျငား...အခ်စ္ဝတၱဳေရးတဲ့ စာေရးဆရာေတြေရးသလို တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား မိဘကကားတစ္စီးဝယ္ေပးထား အတန္းမတက္ လပ္ယား လပ္ယား(စာလုံးေပါင္းမွန္ မမွန္မသိ) အေၾကာ္ဆိုင္ထိုင္၊ ကန္ေဘာင္သြား၊ သူငယ္ခ်င္းမေတြနဲ႔ တဟီးဟီးတဟားဟား အဲဒီထဲကမွ အေခ်ာဆုံးေကာင္မေလးနဲ႔ႀကိဳက္၊ ဝတၱဳဆန္တဲ့ ဒိုင္ယာေလာခ့္ေတြ ရြတ္ျပ၊ မိဘခ်င္းကလည္းငယ္သူငယ္ခ်င္းမို႔ သေဘာတူ၊ သူငယ္ခ်င္းဇာတ္ပို႔ေတြကလည္း အတင္းေလွာ္၊ ဇာတ္ဝင္သီခ်င္းေလးဆို ပန္းျခံထဲေလွ်ာက္သြား... ဒါမ်ိဳးေတြက ျမန္မာ ဗီဒီယိုလားလို႔ ေမးရမေလာက္ေအာင္ ခင္ဗ်ားတို႔ပဲခ်စ္ၾကဗ်ာ။ (အဲလို ဘဝမ်ိဳးကၽြန္ေတာ္မရခဲ့လို႔ အဆိုးျမင္တယ္လို႔ေျပာရင္လည္းေျပာဗ်ာ)

ခင္ဗ်ားတို႔ကဗ်ာဆရာေတြဆိုပိုဆိုး...ဒီဘာမဟုတ္တဲ့ စိတ္ခံစားခ်က္ေလးကိုပဲ တခမ္းတနား စာေတြစီ၊ စကားလုံးေတြနဲ႔ မြမ္းမံ၊ အေတြးအေခၚေတြနဲ႔ တန္ဆာဆင္ ခင္ဗ်ားမွာ တစ္ျခားလုပ္စရာမရွိေတာ့ဘူးလားဗ်ာ... ဥပမာ..ယားလို႔ကုတ္သလိုမ်ိဳးပဲ ဆိုပါေတာ့...မိန္းမဆိုတာက အခ်ိန္တန္ရင္ ခင္ဗ်ားမလိုခ်င္လည္း သူ႔အလုိလိုကို ရလာမယ့္ ျပႆဒါးနံတစ္နံလို႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ျမင္တယ္။

တစ္ကယ္ခ်စ္တယ္ေျပာလည္း ခင္ဗ်ားလိမ္ေနတာဗ်ာ...ခင္ဗ်ားကိုယ္ခႏၶာ အတၱေဘာႀကီးေလာက္ တစ္ျခားအပုပ္ေကာင္ရုပ္ေဆာင္ေတြကို ခင္ဗ်ားမခ်စ္ဘူးဗ်...မယုံရင္ေလာင္းမလား? ခ်စ္လွပါခ်ည္ရဲ့ဆိုတဲ့ ခင္ဗ်ားေကာင္မေလးကို မ်ားမ်ားမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ...ေရသုံးရက္ေလာက္မခ်ိဳးဘဲနဲ႔ သြားေတြ႕ႀကည့္ပါလား? ဒါမွမဟုတ္ သူက ေရသုံးရက္ေလာက္မခ်ိဳးထားတဲ့အခ်ိန္ ခင္ဗ်ားက သြားေတြ႕ၾကည့္ပါလားဗ်ာ... လက္ဖ်ားနဲ႔ေတာင္တို႔ခ်င္မွာ မဟုတ္ဘူး...

တကယ္က အာရုံငါးပါးကိုပဲခ်စ္ေနၾကတာဗ်ာ (ဆရာေတာ္ႀကီးေလသံျဖင့္)

တစ္ကယ္ခ်စ္ပါတယ္ဆိုတဲ့ခင္ဗ်ား ဘဝမွာဗ်ာ...ဥပမာ။ ။ေငြတစ္ျပားမွမရွိဘူး.ပါတိတ္ဖုိးလည္းမရွိဘူး ..ေပးစရာလည္းတစ္ျပားမွမရွိဘူး...အဲဒါမ်ိဳးဆို ခင္ဗ်ား ေယာကၡမနဲ႔ေတြ႔ဖို႔သာျပင္ေပေတာ့... ဂ်ာလကီးေဂ်ာင္းပဲ... ခင္ဗ်ားမိန္းမကို ႏြားမရႊံ႕ပိတ္လုပ္ၿပီးေတာ့ ဗုိက္ရႊဲ အဆီျပန္မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ပရာဒိုေပၚကဆင္းလာမယ့္ သားသတ္ရုံပိုင္ရွင္တစ္ေယာက္ေယာက္ဆီမွာ သမီးျပန္တိုးေပးစားလိမ့္မယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ၾကရင္ ခင္ဗ်ားဘာလုပ္မလဲ? ခ်စ္လွပါခ်ည္ရဲ့ဆိုတဲ့ ခင္ဗ်ားမိန္းမလည္း ေရႊေတြစိန္ေတြ ေတြ႕ရင္ ခင္ဗ်ားဆိုတာ ဘယ္ႏွစ္ရတီရွိလဲဆိုတာေမ့သြားလိမ့္မယ္ ကိုယ့္လူ...မယုံမရွိနဲ႔ဗ်... ဒါကို ငဝိုင္းသီအိုရီလို႔ေခၚတယ္...

အခ်စ္အေၾကာင္း သီခ်င္းလိုေပါ့ဗ်ာ..ေနရာတကာမွာ ခ်စ္ခ်စ္ေနၾကေတာ့ခက္တယ္....တစ္ကယ္တမ္း ဘဝဆိုတဲ့ စာလုံးႏွစ္လုံးနဲ႔ယွဥ္လာရင္ အခ်စ္ဆိုတဲ့ စကားလုံးက ဆင္နဲ႔ဆိတ္လိုျဖစ္ျဖစ္သြားတတ္တယ္ဗ်... ဥပမာဗ်ာ။ တစ္ကယ္တမ္းဘဝအတြက္ရုန္းကန္ေနရသလို...ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးႀကီးနဲ႔

ေက်ာင္းစာေတြက်က္.... ထားလိုက္ပါေတာ့ဗ်ာ စေကာ္လာရွစ္လည္းရ ႏိုင္ငံျခားမွာလည္းေက်ာင္းသြားတက္မယ့္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ေယာက္ကို ခင္ဗ်ားကဘယ္ေလာက္ပဲေၾကြျပေၾကြျပ ခင္ဗ်ားဆိုတာ သူ႕ဘဝထဲမွာ မရွိဘူးဗ်ာ...ခင္ဗ်ားက သူ႔ဘဝ သူ႔ပညာေရး အတြက္ နားလည္မႈဘယ္ေလာက္ပဲေပးေပး ခင္ဗ်ားက တစ္ကယ္ခ်စ္ေတာ့ သူ႔အတြက္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲစဥ္းစား.... ေကာင္မေလး ေပ်ာ္ေအာင္လို႔ ရုပ္ရွင္ေတြထဲကလို မနက္ေစာေစာ ပန္းကေလးေတြသြားေပး..ကဒ္ကေလးေတြေပး.....လက္ေဆာင္ေလးေတြေပး....ကဗ်ာေလးေတြစပ္ေပး...ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ေၾကာင္း ဘယ္ေလာက္ျမတ္ႏုိးေၾကာင္း သူဘယ္ဘဝေရာက္ေရာက္ ဘယ္ႏုိင္ငံသြားသြား တစ္ေန႔သူျပန္လာမယ့္အခ်ိန္ကိုေစာင့္ေနမယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း၊ ဘာညာေပါ့ဗ်ာ... သြားေျပာၾကည့္ “ေခါင္းရႈပ္တယ္...ဒီအခ်ိန္မွာဒါေတြမစဥ္းစားခ်င္ဘူးလို႔” ခင္ဗ်ားကိုျပန္ေျပာလိမ့္မယ္ဗ်ာ...ေနာက္ၿပီး “သူ တစ္ျခားႏိုင္ငံမွာေက်ာင္းတက္ေနတဲ့အခ်ိန္ ခင္ဗ်ားက ဆတ္ဆလူးထရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ...အဲလိုမ်ိဳးေတြ မပူပန္ခ်င္ဘူးလို႔ ေျမႀကီးလတ္ခတ္လြဲေျပာလိမ့္မယ္ဗ်ာ.”.. ခင္ဗ်ားမွာပဲ သူနဲ႔အတူတူ သူငယ္ခ်င္းမက် ရည္းစာမက် ေပ်ာ္ေနရတဲ့အခ်ိန္ေတြကိုျပန္စဥ္းစားလုိက္ သြက္ခ်ာပါဒလိုက္သလို ဆန္႔ငင္ဆန္႔ငင္နဲ႔ ဆတ္ဆလူးထတဲ့ ငါးေျပမ ေရထတဲ့အခ်ိန္ ကုန္းေပၚေရာက္ၿပီး ေရက်ေတာ့ေရထဲျပန္မဆင္းႏိုင္သလို ဟစိ ဟစိ ဆန္႔တငင့္ငင့္နဲ႔ က်န္ခဲ့ေစရမယ္ဗ်ာ... ေနာက္ၿပီး ခင္ဗ်ားသူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း အခ်စ္ရူူး၊ ေစာက္ေပါ.... မိန္းမတစ္ေယာက္အတြက္နဲ႔ စိတ္ေလ ၿပီး ဘဝအတြက္အခ်ိန္ေတြကိုစေတးေတာ့ ဂရုဏာေဒါေသာနဲ႔ ဝိုင္းဆဲၾကလိမ့္မယ္ဗ်... အျဖစ္မရွိတဲ့ ေစာက္တုံး၊ ေစာက္အ စသျဖင့္ေပါ့ဗ်ာ...

ကဲ..ကၽြန္ေတာ့္အခ်စ္ဋီကာလည္း ေတာ္ေတာ္ရွည္သြားၿပီဗ်ာ...ခင္ဗ်ားကြန္ျပဴတာကေနဖတ္ေနေတာ့ မ်က္စိေညာင္းလွေရာေပါ့....

ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ ေျခသုတ္ခံုလို၊ အမဲအူျပဳတ္တစ္ပြဲလို၊ ပါကင္ဖြင္ရင္ေတာ့ ေမႊးေမႊးပ်ံ႕ပ်ံ႕နဲ႔ သုံးၿပီးရင္ မည္းတူးသြားတတ္တဲ့ တစ္ခါသုံးစႏုိးတာဝါတစ္ခုလို၊ ေနာက္ၿပီး ေရာင္းမကုန္တဲ့ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္စားပြဲေပၚက ယင္နားေနတဲ့ လမုန္႔တစ္ခုလို၊ ေျပာရရင္ေတာ့အမ်ားႀကီးဗ်ာ...အဲလိုပါပဲ မယ္မယ္ရရမရွိလွပါဘူး...တစ္ကယ္တမ္းေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ “ဘာမွမရွိတဲ့ ဆုပ္ကိုင္လို႔မရတဲ့ လိုက္ဖမ္းရင္ေမာတဲ့” ေလလို၊ေရလို စိတၱဇနာမ္တစ္ခုပါပဲ...ခင္ဗ်ားလိုက္ရင္ေျပးေပမယ့္ ခင္ဗ်ားကမလိုက္ရင္ေတာင္မွ လမ္းေလွ်ာက္ရင္းခလုတ္တိုက္တတ္တယ္ဗ်ာ... ေျခသည္းမလန္ေအာင္ေတာ့သတိထားေပါ့ ကိုယ့္လူရာ...ဒါပါပဲ..

1 comment:

  1. ဟား..ဟား... မိုက္တယ္... ဟုတ္လည္းဟုတ္တယ္...။ အခ်စ္ဆိုတာ ကိုးကြယ္ရမယ့္ အရာထဲမွာမပါဘူး...။ ေလလို ေရလို ဖမ္းဆုပ္လို့မရသလို မရိွရင္လဲ ခက္ရျပန္တယ္ ကို အ၀ိုင္းရဲ့...။ ဘ၀ နဲ့ ယွဥ္လာရင္ ေသးေသးေလးဆိုတာလဲ ေထာက္ခံတယ္..။ ဟုတ္တယ္...။ တကယ့္ပိစိေကြးေလး..။

    ReplyDelete