မွန္မၾကည့္ျဖစ္တာဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီမသိ။ ရုတ္တရက္ မွန္ထဲကိုေသခ်ာၾကည့္လိုက္မိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကၽြန္ေတာ္မဟုတ္သလို ခံစားလုိက္ရ။ ကၽြန္ေတာ့္ပုံစံနဲ႕ ခၽြတ္စြပ္မတူသူတစ္ေယာက္က စိမ္းစိမ္းစိုက္ၾကည့္ေနသလိုမ်ိဳး။ ေသခ်ာျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ္မွ ကၽြန္ေတာ္အစစ္။ ဝႈး…ေလပူတစ္ခ်က္မႈတ္ထုတ္လိုက္ေတာ့ မွန္ထဲက ကိုယ္ေတာ္ကလည္း ကၽြန္ေတာ္လုပ္သလို လိုက္လုပ္ျပန္တယ္။ အင္းဘာမွားေနသလဲ။ ကိုယ့္ခႏၶာကုိယ္ ကို ေသခ်ာျပန္ၾကည့္မိေတာ့မွ အရင္က ကၽြန္ေတာ္ထက္ ဗိုက္ကပူေနတယ္(ဘီယာခ်တာမ်ားလို႕)။ မ်က္လုံးေထာင့္မွာလည္း အေရးေၾကာင္းတစ္ခ်ိဳ႕က ပီျပင္ထင္ရွားလာ။ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားျခင္းသိပ္မရွိေတာ့ အဆီပိုေတြက ေနရာတစ္ခ်ိဳ႕မွာ ျပန္႕က်ဲ။ ႏႈတ္ခမ္းေမြးက က်ိဳးတို႕က်ဲတဲ။ မုတ္ဆိတ္ေမႊးႏွစ္ပင္ေတာင္ရွည္ေနၿပီ။ ရိတ္ဦးမွ။ အအိပ္ပ်က္ေတာ့ ဝက္ၿခံကတစ္လုံးစ ႏွစ္လုံးစ။ ဆံပင္ေတြကလည္း ဂုတ္ေထာက္။ ဒါေပမယ့္ ထိပ္က ဆံပင္ေတြပါးခ်င္ေနၿပီ။ နဖူးေၾကာတစ္ခ်ိုဳ႕သိသိသာသာ ရႈံ႕တြလာ။ အရင္ကနဲ႕တူတာဆိုလို႕ ဒူးေခါင္းက အမာရြတ္ ခ်ဳပ္ရုိးရွည္နဲ႕ မ်က္လုံးစစ္စစ္ႏွစ္လုံးကိုပဲရွာေဖြ႕ေတြ႕လိုက္ရ။ ေတာ္ေသးတယ္။ ခုမွသက္ျပင္းခ်လိုက္မိ။
မွန္ထဲက ငါမွငါစစ္စစ္…
ပုဒ်မတစ်ခုချ၊ တစ်လက်မခန့်အကွာမှာ နောက်တစ်ခုထပ်ချ (ပြီးရင်ပြီးပြီ)
-
မနေ့ကလိုပဲ ဒီဇင်ဘာ ၄ ဟာ
သတိမရတစ်ချက် ရတစ်ချက်နဲ့ ငါ့ဆီရောက်လာတယ်
သြော်....နှစ်ဆယ့်တစ်နှစ်တောင် ပြည့်ခဲ့ပေါ့ (အော်....!)
ဒီမြေကြီးကို ငါ့လက်နဲ့ငါ တူးယက်...
mirror, mirror, on the wall
ReplyDeleteWho in this land is fairest of all??? :P