ဖြင့္ထားတဲ့ျပတင္းေပါက္က
ငါ့စိတ္ေတြ ရႊက္လႊင့္ထြက္ခြာသြားရင္း
စန္႔စန္႔ႀကီးလွဲေလ်ာင္းေနတဲ့ ေကာင္းကင္ေတာက္ေလွ်ာက္
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ တီးတိုးရြတ္ဆုိရင္း
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ နဲ႔အတူ ရထားတစ္စီးတည္းစီးရင္း
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ နဲ႔အတူ ငွက္ပစ္ထြက္ရင္း
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ နဲ႔အတူ ဖိုမဆက္ဆံရင္း
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ နဲ႔အတူ ေရငုပ္ရင္း
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ နဲ႔အတူ ေနပူဆာလႈံရင္း
မ်က္စိဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့မွ
မြဲေျခာက္ေျခာက္ နံရံေတြၾကားမွာ..
ပုဒ်မတစ်ခုချ၊ တစ်လက်မခန့်အကွာမှာ နောက်တစ်ခုထပ်ချ (ပြီးရင်ပြီးပြီ)
-
မနေ့ကလိုပဲ ဒီဇင်ဘာ ၄ ဟာ
သတိမရတစ်ချက် ရတစ်ချက်နဲ့ ငါ့ဆီရောက်လာတယ်
သြော်....နှစ်ဆယ့်တစ်နှစ်တောင် ပြည့်ခဲ့ပေါ့ (အော်....!)
ဒီမြေကြီးကို ငါ့လက်နဲ့ငါ တူးယက်...
No comments:
Post a Comment