Material ေလာကႀကီးမွာ
တရက္ၿပီးတရက္ ငါဟာေမာလာၿပီ…
ဖ်က္ဆီးခဲ့တဲ့ အိပ္မက္ေတြ
မျပတ္ခရီးဆက္ေနဆဲ
ငါ့မွာ ဓာတ္မီးတစ္လက္လည္းမပါ
အထက္စီးဆန္တဲ့ စကားလုံးေတြ
ဘဝဂ္မီးလ်ွံတဲ့ အခိုးအေငြ႕ေတြ
ရမၼက္ဖီးလ္ထန္ေစတဲ့ အထိအေတြ႕
ဘာေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္ေန႔ေတာ့
ငါတို႔အားလုံး လက္ခ်ည္းျပန္ရမွာပဲ..
ထပ္မညည္းခ်င္ျပန္နဲ႔ ဒီဒုကၡကပ္ဆိုးေတြအေၾကာင္း
လက္ခ်္မီးနတ္သမီးလည္း မကယ္ႏိုင္ဘူး
ဓာတ္ႀကီးေလးပါးနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားမွေတာ့
ကိုယ့္ဘာသာကို ဝက္ထီးကန္မွာ ဆက္ၿပီး ခံ, စံ
ငါသိတယ္..လူေတြက ခြက္ႀကီးလန္ေအာင္ ဝိုင္းရယ္ၾကဦးမွာ
လက္သီးခ်က္ေတြမ်ားတဲ့ မနက္ျဖန္မွာ
ငါဟာလက္ေဝွ႕အိတ္လို ဖက္တီးဟန္ျဖစ္လာ
မပ်က္စီးပဲက်န္တာဆိုလို႔
ျဖစ္, ပ်က္ ျခင္းပဲရွိတယ္… အဲဒီေတာ့ ထပ္သရီး ဆိုၿပီး ထပ္ၿပီး မမဲ႔နဲ႔
ေျပာရင္းနဲ႔ေတာင္ ေခ်ခ်င္လာၿပီ
ဟတ္ခ်ီး…ဟတ္ခ်ီး…
ကျွန်တော်နာမည်ကြီးမလိုလိုဖြစ်တုန်းက
-
၁၉၉၀နှစ်တွေပါ
ကျွန်တော်နာမည်ကြီးမလိုလိုဖြစ်တုန်းက
"သံနဲ့လုပ်ထားတဲ့အိပ်မက်"ကိုရေးပြီး
ဆောင်းတွင်းညကြီးထဲမှာ
စာရွက်တွေနဲ့၊ဖောင်တိန်နဲ့
ညဉ့်နက်ခဲ့ပုံများ။
"မေ...
ခြက္ႀကီးလန္ေအာင္ ရယ္သြားတယ္..
ReplyDeleteစိတ္ေတြ ေပါ႔သြားေစပါတယ္ ကဗ်ာေလးက..
း)
ခုိက္တယ္... း)
ReplyDeleteမိုက္ပါ့....