စိမ္းျမႊာ

ေခါင္းစဥ္ကစိမ္းျမႊာ ဆိုလိုေလွ်ာက္မစဥ္းစားၾကပါနဲ႔ဦး။ အျမႊာညီအစ္မမဟုတ္ေပမယ့္ တကယ့္အျမႊာလို႔ထင္ရေလာက္ေအာင္ ရုပ္ခ်င္းတူတဲ့ အစိမ္းေရာင္ဂါဝန္ကိုယ္စီနဲ႔ တီတီတာတာ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္အေၾကာင္းေရးမလို႔ပါ။

ဒီေန႔ကၽြန္ေတာ္ PRကိစၥနဲ႔ စလုံး လဝက ကိုေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ထုံးစံအတိုင္းေပါ့ တန္းစီနံပါတ္ယူ ၿပီးေတာ့ေကာင္တာနံပါတ္ ၂၆ နား ေနာက္ဆုံးတန္းကခံုလြတ္ေတြမွာ သြားထိုင္ၿပီးေစာင့္ေနတာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္ထိုင္ၿပီး သိပ္မၾကာပါဘူး။ လူႀကီးမင္းႏွစ္ေယာက္က အစိမ္းေရာင္ဂါဝန္ကိုယ္စီနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကိုလမ္းေတာင္းပါတယ္။ သူတို႔ကၽြန္ေတာ့္ေဘးကခုံမွာ ထိုင္မယ္ေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္လည္းသူတို႔ ဝင္သာေအာင္ ကိုယ္ကိ ု႐ုိ႕ၿပီးေရွာင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ခုံကိုေရာက္တာနဲ႔ မထိုင္ပါဘူးဗ်ာ။ ထိုင္ခံု ဖင္ထိုင္တဲ့ေနရာမွာဒူးေထာက္ ၿပီးေတာ့ အေနာက္ဘက္ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ရွိတဲ့သူတို႔ အေမကို လွမ္းေျပာင္ျပေနၾကတာ။ ယိမ္းတိုက္ထားသလားေအာင့္ေမ့ရတယ္၊ ႏွစ္ေယာက္သား ထိုင္ခုံေပၚဒူးေလးေထာက္ ေနာက္မွီကို ကိုင္ၿပီး အတိုင္အေဖာက္ညီညီနဲ႔ သူတို႔အေမကို “စ” ေနၾကတာ။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း အျမႊာညီအစ္မေနမွာပဲဆိုၿပီး သူတို႔ရဲ့နည္းမ်ိဳးစုံ ေျပာင္နည္း ေတြကို စိတ္ပါပါနဲ႔ၾကည့္ေနတာေပါ့။

သိပ္မၾကာပါဘူး ပစ္မွတ္က ကၽြန္ေတာ့္ဆီေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ၿပီးသူတို႔ညီအစ္မ ခိုးခိုးခစ္ခစ္ နဲ႔စေနတာေပါ့။ ဘယ္ရမလဲ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ျပန္ေျပာင္တာေပါ့။ အဲဒီေတာ့မွ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ရီၾကပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ၿပီးတစ္ေယာက္က စၿပီးမိတ္ဆက္ပါတယ္။ သူ႔နာမည္နဲ႔ ေဘးကသူ႔ညီမ ရဲ့နာမည္ေပါ့။ ၿပီးေတာ့ကရားေရလႊတ္ တတြတ္တြတ္နဲ႔သူ ဘာကိစၥလာတဲ့ အေၾကာင္းသူ႔အေဖက ဟိုးအေရွ႕နားမွာထိုင္ေစာင့္ေနေၾကာင္း၊ အေမကေတာ့ သူတို႔အေနာက္နားမွာ ေစာင့္ေနေၾကာင္း။ စုံလို႔ပါဘဲဗ်ာ။ အငယ္မေလးကလည္း ေခသူမဟုတ္ဘူးဗ်။ စကားမပီကလာ ပီကလာနဲ႔ ဝင္ဝင္ေျပာေသးတာ။ သူေျပာတာကေတာ့ ဘာလဲေတာ့ေသခ်ာမသိဘူးဗ်။ ေရခ်ိဳး၊ ထမင္းစား၊ ဒယ္ဒီ၊ မာမီ အဲဒါေတြပဲ ပတ္ခ်ာလည္ေနတာ။ ဒါေပမယ့္သူ ေျပာတာကိုနားလည္ေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္က ေခါင္းညိတ္ေတာ့မွ တကယ့္လူႀကီး အက္တင္နဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာကို ရွင္းျပေတာ့တာ။ သူ႔အစ္မကလည္း သူ႔ညီမက ေတြ႔သမွ် အရုပ္ေတြေရာ၊ စကၠဴကအစ ဝါးေၾကာင္း အဲဒါေၾကာင့္အိမ္မွာ ဆိုသူ႔ကိုသတိထားရေၾကာင္းစုံလို႔ပါဘဲ။ အသက္ေမးၾကည့္ေတာ့မွ အႀကီးမက ၅ႏွစ္၊ အငယ္မေလးက ၄ႏွစ္ ဆိုပဲ။ ဒါေပမယ့္သူတို႔ အက္တင္ ကလူႀကီးပုံဖမ္းထားတာ ဂြတီးဂြက်နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္။

ေနာက္ ကၽြန္ေတာ့္ လည္ပင္းမွာ ဆြဲထားတဲ့ MP3 Player ကိုစိတ္ဝင္စားပါေတာ့တယ္။ အဲဒါနဲ႔ကၽြန္ေတာ္လည္း သူတို႔ဘာလုပ္မလဲဆိုတာသိခ်င္လို႔ သူတို႔လက္ထဲ MP3 Player ကိုထည့္လိုက္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့မွ သေဘာက်ေတာ့တာပါပဲ။ ဒါကို ကၽြန္ေတာ့္ မိုဘိုင္းဖုန္းလား တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က လည္းမိုဘိုင္းမဟုတ္ေၾကာင္း သီခ်င္းသံျမည္ေၾကာင္း သီခ်င္းဖြင့္ၿပီးသူတို႔နားမွာ နားၾကပ္ကပ္ေပးလိုက္ေတာ့မွ အမ္ပီသရီး ကိိုလက္ထဲကကို မခ်ေတာ့ပါဘူး။ နားၾကပ္ကိုတစ္ေယာက္တစ္ဖက္ တပ္ၿပီးသီခ်င္းနဲ႔အူျမဴးေနၾကပါေလေရာ။ အစ္ႀကီးမက ၾကြားေသးတာဗ်။ သူတို႔ေက်ာင္းမွာဆို ဒါမ်ိဴးအမ္ပီသရီး ပေလယာ ၅ ခုေလာက္ရွိေၾကာင္း ပိုလည္း အၾကမ္းခံေၾကာင္းနဲ႔ စုံေနတာပါဘဲ။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း သူၾကြားတာကိုသေဘာက်တာနဲ႔ ရီခ်င္တာေပါ့။ အငယ္မေလးကၾကေတာ့ သူ႔အေမက သူ႔ကိုဘာလို႔ MP3 Player မဝယ္ေပးတာလဲတဲ့။ အဲေတာ့မွကၽြန္ေတာ္လည္း “ဒါေပါ့ ညီမေလးအသက္ႀကီးလာရင္ဝယ္ေပးမွာေပါ”့ လို႔ရွင္းျပေတာ့မွ ျပန္ၿပီးရႊင္ရႊင္ျပျပ ျဖစ္လာေတာ့တယ္။

အဲဒီလိုနဲ႔ ခါတိုင္းဆိုပ်င္းဖို႔ေကာင္းေအာင္ေစာင့္ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြ အကုန္ျမန္ၿပီး ေကာင္တာ ၂၆ မွာ ကၽြန္ေတာ့္အလွည့္ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကအလွည့္ေရာက္ လို႔သြားရမွာျဖစ္ေၾကာင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကိုခဏေစာင့္ေနဖို႔ သူတို႔ကိုေျပာၿပီး ေကာင္တာကိုသုတ္သုတ္သြား၊ ေျပာစရာရွိတာေျပာၿပီး ျပန္လာေတာ့ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ က ကၽြန္ေတာ္ အျပင္ေရွ႕ခုံက ေဘာ္ဒါတစ္ေယာက္ရၿပီး ေနၿပီဗ်။ အဲဒါနဲ႔ကၽြန္ေတာ္လည္း မိတၱဴကူး လုပ္စရာရွိတာလုပ္ၿပီး သူတို႔နဲ႔ ျပန္စကားေျပာတာေပါ့။ ထုံးစံအတိုင္းပါပဲ မပီကလာပီကလာနဲ႔ သူတို႔အမူအရာေတြက ဟန္မလုပ္ဘဲ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ ေနာက္ သူတို႔အေမ နဲ႔အေဖကလာေခၚေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲကို အမ္ပီသရီးပေလယာအပ္ တာ့တာလုပ္ၿပီး အစိမ္းေရာင္ဂါဝန္ကိုယ္စီ ႏွာတံေပၚေပၚ မ်က္ခုံးထူထူ ဝတ္ထားတဲ့ ညီအစ္မ ျပန္သြားပါေတာ့တယ္။ အဲဒီေတာ့မွ ပဲခုနကလႈပ္ရွားံေနတဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္က ေသသြားသလိုပါပဲ။ လူေတြကသူတို႔ခုံ ေတြမွာကိုယ္စီၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ထိုင္ၿပီး ပ်င္းဖို႔ေကာင္းတဲ႔ အမူအရာေတြနဲ႔ ရွင္လ်က္ေသေနၾကပါတယ္။

အျပန္လမ္းမွာ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားတယ္။ ကေလးေတြရဲ့ ဟန္ေဆာင္ကင္း တဲ့ျဖဴစင္ျခင္းနဲ႔သာ ေတြ႔သမွ်လူကို ႏႈတ္ဆက္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေနတဲ႔ကမၻာ က World Without Strangers …. ျဖစ္လာႏုိင္ပါေၾကာင္း ……