ခုခ်ိန္ဆို….အင္းယားလမ္းမွာလူေတြႀကိတ္ႀကိတ္တိုးေနေတာ့မည္။
ခုခ်ိန္ဆို….သႀကၤန္မင္းသား ေဇာ္ဝမ္း၏ တူးပို႔သီခ်င္းသံေတြ ေျမသင္းနံ႔ႏွင့္အတူ လြင့္ပ်ံေနေတာ့မည္။
ခုခ်ိန္ဆို….အင္းယားလမ္းႏွင့္ ျပည္လမ္းေထာင့္ ကတၱရာလမ္းေပၚတြင္ မ႑ပ္မ်ားမွစီးလာေသာေရမ်ားက စမ္းေခ်ာင္းအေသးစားျဖစ္ေန၍ ကေလးမ်ားက ေရကူးေနၾကေတာ့မည္။
ခုခ်ိန္ဆို….မ႑ပ္ေပၚတြင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ဒီေဂ်၏တီးလုံးမ်ားျဖင့္ ျမဴးေပ်ာ္ေနေတာ့မည္။
ခုခ်ိန္ဆို….ပ်ိဳပ်ိဳအိုအို အရြယ္မေရြးလူမေရြး ေယာက်္ားမိန္းမမေရြး အယုတ္အလတ္အျမတ္မေရြး အလွဆုံးကိုဝတ္၍ ေနကာမ်က္မွန္စြပ္ကာ မီးသက္ပိုက္ဒဏ္၊ ေရျပင္းသည့္ပိုက္မွ ထြက္လာသည့္ေရမ်ားကို အန္တုရင္း ေရပက္ခံေနရေတာ့မည္။
ခုခ်ိန္ဆို….ေနေလာင္ခံသည့္ အလွကုန္ လူသုံးကုန္ကအစ စားေသာက္စရာအဆုံး ေစ်းႀကီးေန လိမ့္မည္။
ခုခ်ိန္ဆို….ဘီယာဗူးခြံေကာက္ေသာ ေရသန္႔ဗူးခြံေကာက္ေသာကေလးမ်ား ပီနံအိတ္အျပည့္ရကာ ေက်ာင္းမုန္႔ဖိုးရေတာ့မည့္အတြက္ ပီတိျဖစ္ေနေတာ့မည္။
ခုခ်ိန္ဆို….ကုသိုလ္ယူသည့္လူမ်ားကလည္း ေယာဂီဝတ္စုံေလးမ်ားျဖင့္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္ ဥပုသ္သီလ ေဆာက္တည္ေနၾကလိမ့္မည္။
ခုခ်ိန္ဆို….ပိေတာက္ရနံ႔မ်ားက မနက္ခင္းတစ္ခုလုံးကို ဖုံးလႊမ္းေနလိမ့္မည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္တိုင္းက သႀကၤန္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ရန္ကုန္မွာရွိသည္။
မႏွစ္က….ဒီအခ်ိန္ဆို ရႊဲရႊဲစိုေနၿပီ…
မႏွစ္က….ေဘးတြင္ ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖာ္မ်ားရွိသည္။
မႏွစ္က….မ႑ပ္ေပၚကတီးလုံးမ်ားၾကား ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလုံး ေကြးေနေအာင္ က ေနၾကသည္။ ေရပက္ခံသူမ်ားကလည္း မ႑ပ္ေရွ႕ေရာက္သည္ႏွင့္ အလွည့္ၾကရင္ မႏြဲ႕ၾကစတမ္းဆိုၿပီး ေရမႈန္ေရမႊားမ်ားေအာက္တြင္ သူထက္ငါမေရာ့ေစရပဲ တတ္သေလာက္မွတ္သေလာက္ျဖင့္ တီေကာင္မ်ားအား ဆားႏွင့္ပက္ထားသလို ႏြန္႔ေနသည္။
မႏွစ္က….ဒီအခ်ိန္ဆို မ႑ပ္ေပၚတြင္ ရွက္တာကြဲသူကြဲ၍ လဲသူလဲေနၿပီ။
မႏွစ္က….အဆင္ေျပတာရွိသလို အဆင္မေျပေသာ အေသးအဖြဲမ်ားလည္းရွိသည္။
အခုေတာ့….ငါးရက္က်ေသာ ရွားရွားပါးပါးသႀကၤန္တြင္ ေနေနၾက အခန္းက်ဥ္းထဲတြင္ရွိသည္။ ေရမႈန္ေရမႊားမ်ားမရွိ။
အခုေတာ့….ခါတိုင္းကဲ့သို႔ လုပ္ေနၾက အလုပ္တစ္ခုရွိသည္။
အခုေတာ့….ခႏၶာကိုယ္ထဲက သႀကၤန္ပိုးမ်ားက ရြထလို႔ သႀကၤန္သီခ်င္းမ်ားဖြင့္ရင္း တစ္ေယာက္တည္း ခုိးလိုးခုလုျဖင့္ ေယာင္ခ်ာခ်ာျဖစ္ေနသည္။
အခုေတာ့….ကၽြန္ေတာ္လိုဘဝတူသူငယ္ခ်င္းမ်ားေပါင္းကာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္လုပ္ေသာ သႀကၤန္ကိုသြား၍ ရေသ့စိတ္ေျဖလုပ္ေနရသည္။
အခုေတာ့….ေရပိုက္မွထြက္လာေသာေရအစား ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသႀကၤန္တြင္ ကေလးမ်ားပက္ေသာေရျဖင့္ မစို႔တစိုျဖစ္ရသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေရႏွင့္ထိေတာ့ ျမဴးရသည္။
အခုေတာ့….မ႑ပ္ေပၚတြင္ေသာက္မည့္အစား လမ္းေဘးတြင္ ဘဝတူသူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖင့္ တစ္ခြက္တစ္ဖလားခ်ီးျမွင့္ရင္း သႀကၤန္အေၾကာင္းကို စားၿမဳံျပန္ေနရသည္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္သႀကၤန္သည္လည္း အခ်ိန္တန္ရင္ ၿပီးေတာ့လည္းၿပီးသြားေပေတာ့မည္။ သို႔ေသာ္ စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ ဒီႏွစ္သည္ ဘဝတစ္ေကြ႔၏ သႀကၤန္မက်ရေသာ အမွတ္တရျဖစ္ရသည္။ ေနာက္ႏွစ္တြင္ေတာ့ ျပန္ႏိုင္ပါေစေၾကာင္း…
ေနာင္ႏွစ္ခါလည္း ဆီးလ႔ိုႀကိဳမည္…ေနာင္ႏွစ္လာပါမည္…လာပါမည္….
ဒီႏွစ္လိုလည္း ဆီးလို႔ႀကိဳမည္….ေနာင္ႏွစ္လာပါမည္….လာပါမည္….
သာယာေစကြယ္…သဒၵါေတြကိုကြယ္ ခြန္းဆိုလို႔ေနမယ္….
ၿပန္ပါဦးမည္…ျပန္ဦးမည္…ႏႈတ္ခြန္းဆက္ပါသည္။
