ခရီးသည္

ေရွ႕ဆီေကာင္းကင္၊ ပုလဲစင္ဝယ္
သစ္လြင္အရုဏ္၊ ေရာင္ျခည္လႈံ၏။

ပ်ံ႕ပ်ဴးရႊင္ၾကည္၊ သြင္းေလျပည္ဝယ္
ဖူးစည္ပြင့္စုံ၊ သရက္ထုံ၏။

ဆိတ္ၿငိမ္သာေမာ၊ ၿမိဳင္ညိဳေတာ၌
ဥၾသသံစုံ၊ ေတးမ်ိဳးပုံ၏။

သစ္ရိပ္ညိဳမွ၊ စခန္းထသည့္
ရႊင္ပ်သာၾကည္၊ ခရီးသည္လည္း
ၿဖိဳးစည္သစ္ပြား၊ စြမ္းအင္အားႏွင့္
“ေယာက်္ား ငါကိုယ္”၊ ျမြက္ဟဆို၍
မိုးကိုေမ်ွာ္မွန္း၊ ေရွ႕ဆီလွမ္းသည္
ႏႈတ္ခြန္းေနသို႔ဆက္မည္တည္း။ ။

မင္းသုဝဏ္