ကုေဋရွစ္ဆယ္သူေဠးသားနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္

ေဒါင္းေယာင္ေဆာင္တဲ့ က်ီးကိုဝိုင္းၿပီးလက္ညႈိးထိုးသလုိပဲ

လူေတြက ကိုယ္နဲ႔မတူတဲ႔လူကို ဝိုင္းၿပီးလက္ညိႈးထိုးတတ္ၾကတယ္….

သင္ေကာဘယ္ႏွစ္ခါထုိးၿပီးၿပီလဲ?

ဒီလိုပါဘဲ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကုေဋရွစ္ဆယ္သူေဠးသားကို သူမ်ားလိုပဲ လက္ညိူးထိုးဘူးပါတယ္။ ေသခ်ာျပန္ေတြးၾကည့္မွ ကုေဋရွစ္ဆယ္သူေဠးသားမွာ အျပစ္မရွိတာကိုေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။

သူ႔မွာဘာအမွားရွိလို႔လဲ။ ငယ္ငယ္တုန္းက မိဘကလိုေလေသးမရွိ ေျခေမႊးမီးမေလာင္ လက္ေမႊးမီးမေလာင္ေအာင္ ထားခဲ႔။

အတန္းပညာေတာင္မွ သားငယ္ပင္ပန္းမွာစိုးလို႔ ပညာအေမြမေပးခဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔သူေဠးသားက ေယာင္နနနဲ႔ ေလာကႀကီးမွာ ႀကီးျပင္းလာခဲ့။ ပညာမတတ္ေတာ့မွ သိုထားမတတ္အရပ္အရပ္၌ ဆိုသလို ရွိသမွ်အေမြေတြကို အေပါင္းအသင္းေဘာ္ဒါေတြနဲ႔ သုန္းျဖဳန္းေပေတခဲ႔။ ဒီအျပင္ မ်ားစြာကၽြန္ေပါင္းမေကာင္းခိုးယူ ဆိုသလို ရွိသမွ်အေမြကို ဘတ္ကီးရုိက္တဲ့သူကလည္း ရွိေသးတယ္။ အိမ္ကိုေရာင္း၊ ရွိသမွ်ထုခြဲေရာင္းခ် ဒီလိုနဲ႔ေနလာလိုက္တာ ကုေဋရွစ္ဆယ္ အကုန္ ပုစြန္ေတာင္မီးေလာင္ တက္တက္ေျပာင္ေရာ။ ဒါေတာင္သူက ခိုးဆိုးလုယက္ ဓားျပတိုက္မစားဘူး။ ခြက္ဆြဲၿပီးေတာင္းစားတယ္။ ဘယ္မွာလဲ သူ႔အေပါင္းအသင္းေတြ၊ ေဆြမ်ိဳးေတြ၊ သူေကာင္းစားတုန္းက ၾကေတာ့အိမ္ေပၚတက္ ရွိသမွ်အကုန္ ယူငင္ၿပီး သူ႔မွာတစ္ျပားမွ မရွိေတာ့အဖက္လုပ္ဖို႔ မေျပာနဲ႔

ေထာင္းေထာင္းေၾကလွ်က္ ခြက္လက္ဆြဲကာေတာင္းစားပါလည္္း

သင္သာလူမိုက္ ဒုစရုိက္ဟု ရုိက္ပုတ္လိုက္ၾက

ရြာမွထြက္ေလ ေတာမွာေသသည္

ေကာင္ေသလင္းတၾက၏တည္း။ ။

သူ႔ကို ရုိက္ပုတ္ၿပီး ရြာကႏွင္ထုတ္ သူ႔ခမ်ာ ေတာမွာအေသဆိုးနဲ႔ေသရရွာတယ္။ ကဲ ဘယ္သူ႔ကို လက္ညိူးထိုးမလဲ?

ပညာအေမြမေပးခဲ့တဲ့ သူ႔မိဘကိုပဲလား?

ဒါမွမဟုတ္ ႏုံလြန္းအလြန္းတဲ့ သူေဠးသားကိုပဲလား?

သူ႔ရွိႏႈိက္စား ကိုယ့္ရွိဖြက္ထားတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ပဲလား?

သူေဠးသားမွာ မိတ္ေဆြေကာင္းမရွိလို႔ပဲလား?

ကံၾကမၼာကိုပဲ ရုိးမယ္ဖြဲ႕မလား?

ဆားေတာင္ဆရာေတာ္ စဥ္းစားေစခ်င္တာဘာလဲ?

ပညာမတတ္လို႔ ဒုကၡေရာက္တတ္ေၾကာင္းေထာက္ျပခ်င္တာလား? ဒါေပမယ့္ ပညာမတတ္တဲ့ဲ မီလ်ံနာေတြ ဒုနဲ႔ေဒး။

ပတ္ဝန္းက်င္ကို ဂရုစိုက္ၿပီး မိတ္ေဆြေကာင္းအမွန္တကယ္ လိုအပ္တာကိုေျပာခ်င္တာလား? ကိုယ္ေကာင္းရင္ ေခါင္းဘယ္မွ မေရြ႔႕ဘူးတဲ့။

ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ရင္ ေမးခြန္းေတြအမ်ားႀကီးရပါတယ္။ ေစာဒကတက္စရာ ေတြလည္းအမ်ာႀကီး ရွိပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာတာကေတာ့ ငယ္ငယ္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္လည္းသူမ်ားလက္ညိူးထိုးတိုင္း အလြတ္က်က္ၿပီး လိုက္ထုိးခဲ့ဘူးပါတယ္။