Tuesday, February 19, 2008

ေန႔သစ္မ်ားသို႔….


ေနာက္ေက်ာမွာဖြက္ထားတဲ့ဓားသြားအျပဳံးတုေတြ

ငါ့ မနက္ခင္းေတြကို ခုတ္ထြင္းသြားၾက

ဒီမွာ..သူငယ္ခ်င္း

ငါ့ျဖဴစင္ျခင္းမွာ

မင္းဓားဦးလည္း ႏွစ္ပိုင္းက်ိဳးသြားခဲ့ေပါ့…


အကုန္လႊတ္ခ်ထားတဲ့လူအတြက္

အဆီျပန္ဟင္းတစ္ခြက္

မလိုအပ္ဘူး..

ပါးလွပ္လွပ္ေပါင္မုန္႔တစ္ခ်ပ္ဆို

ငါ့တစ္ဘဝစာ လုံေလာက္တယ္..


အက်ိဳးလိုလို႔္ေရေလာင္းတဲ့လူအတြက္

င့ါေညာင္ပင္ႀကီးလည္း အေအးမိေတာ့မယ္

ေရမေလာင္းလည္း သစ္ပင္ဆိုတာ

သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကို…ကိုင္း…ဆန္႔…အုပ္….မိုးေနဆဲ

အရိပ္ေနၿပီး အခက္အလက္ေတြကိုလည္း

ေပ်ာ္သလို ခ်ိဳးခဲ့ေပါ့..

သူက မင္းကို…ၿပဳံးျပေနလိမ့္မယ္…


လူဆိုတဲ့ အတၱေတြနဲ႔

လိမ္းက်ံကပ္ၿငိျခင္းမရွိ

သူတတ္ႏိုင္သမွ် ပတ္ဝန္းက်င္ကို

ေပးဆပ္ခ်င္သူေတြဟာ

သစ္ပင္ေတြဆိုလည္းဟုတ္ရဲ့

ေနမင္းဆိုရင္လည္းဟုတ္ရဲ့…

ေဟာဟိုက

ရနံ႔သင္းတဲ့ ပန္းတစ္ပြင့္ဆုိလည္းဟုတ္တယ္…

တစ္ကယ္လို႔

ငါတို႔ေတြသာ သူတို႔လိုက်င့္ၾကံရင္

စိမ္းလန္းစိုျပည္တဲ့ ေန႔သစ္ေတြက

ဟိုးေရွ႕မွာ ရင္ဖြင့္လို႔ႀကိဳေနၾကေလရဲ့…..

1 comment:

  1. ေရလည္းမေလာင္းဘူး..
    ဆီျပန္ဟင္းလည္းမပါဘူး...
    အျပံဳးတုလည္း မရိွဘူး...
    အျဖဴေရာင္ ပါးပါး တစ္ခုနဲ့ ရိပ္ခနဲ လာေငးတယ္...။

    ReplyDelete