Wednesday, July 29, 2009

Untitled

ဘဝမွာ တစ္ခါမွမရွိတဲ့ အားေတြရရွိလာ
ငါ နပိုလီယန္ကိုေတာင္ စိန္ေခၚရဲလာတယ္
ငါ့အတြက္ ကံေကာင္းျခင္း ေဆးတစ္စက္ေရ..
မင္းဟာ ငါ့ဘဝတစ္သက္စာျဖစ္တယ္ကြဲ႕…

တကယ္ဆို ကိုယ့္ေစတနာေတြကအမွန္
တင္ဆက္ပုံက မွားခဲ႔ရတာပါ မိခေရရယ္
မင္းမုန္းထိုက္ပါတယ္ေလ…
အစကတည္းက ရႈံးမွာသိလည္း
ငါဆိုတာက ျမွားမကုန္တတ္ခဲ့ျပန္ဘူးကြ..

စကားႏွစ္မ်ိဳးကိုပဲ ႀကိဳးစားက်က္ေနရင္းက
ရထားမမွီလိုက္တဲ့ အျဖစ္ရယ္ပါ
ငါ့အလင္းကားခ်ပ္က စုတ္ခ်က္ၾကမ္းတယ္
မင္းလက္ဖဝါးႏုႏုနဲ႔ မတန္ပါဘူးကြယ္
အျပစ္တင္မယ့္အစား
ေနမင္းလို ျပဳံးလို႔ၾကည့္ေနလိုက္မယ္…
လင္းသုန္ေမႊးပ်ံ႕ပါေစသား…

ပြဲၿပီးသြားတဲ့ေဘာလုံးကြင္း တစ္ကြင္းလို
ငါအထီးက်န္ဆန္လြန္းလွတယ္
ဘဝဆိုတာ ေဘာင္ခတ္ၾကည့္တတ္မွ
ပိုမိုၾကည္လင္ေနတတ္တာ
ကၽြန္ေတာ္မွမသိလုိက္တာ ေမေမရယ္…
ကာဗြန္နဲ႔လုပ္ထားတဲ့ ေရဘူးအသစ္ၾကပ္ခၽြတ္ထဲက
ေအာက္ဆီဂ်င္ကို ေသာက္ေနရသလို
အသက္ရႈၾကပ္လြန္းလွရဲ႕…

ေဟာဟိုမွာ တဖြဲဖြဲနဲ႔
လူေတြစီးဆင္းေနၾကတယ္
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မီးကၽြမ္းေၾကြက်ဓာတ္မီးတိုင္လိုငုတ္တုတ္
ရႈပ္ရႈပ္ရႈပ္ရႈပ္ ေတြကို
သိပ္စိတ္ဝင္စားလို႔မရေသးဘူး…

ေဘးအိမ္က ေဒၚေဒါသတရုတ္မ လက္ဝါးက
ကေလးေတြကိုယ္ေပၚေရာက္သြားၾက
သူ႔စိတ္အလိုကိုလိုက္ ရိုက္ခ်င္တိုင္းရိုက္ေနျပန္ၿပီ
စိတ္ဆိုးရင္ရိုက္
စိတ္ၾကည္ရင္ ေခ်ာ့ျမဴလိုက္ သီခ်င္းဆိုလိုက္ နဲ႔
ကမၻာေပၚမွာ အတတ္ႏိုင္ဆုံးဆိုတာသူေပါ့…

ေဟာဒီအေမ ၾကေတာ့
ရထားေပၚမွာ ႏို႕ခ်ိဳတိုက္ေၾကြးေနတယ္
လမင္းႀကီးဆိုတာ သူ႔မ်က္ႏွာပါပဲ
ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ ေအးလန္းရျပန္တယ္…

ကုန္းတက္ရင္ ဂီယာအႀကီးသုံး
ကုန္းဆင္းရင္ ေမွ်ာခ်တတ္ေအာင္
ကၽြန္ေတာ္ ေလ့လာသင္ယူရဦးမယ္
လူ႔ဘဝဟာ လမ္းမေတြျဖစ္သြား
အရွိန္မျမန္ႏိုင္ရင္ေတာင္
ဘယ္ေလာက္ေႏွးေႏွးေလွ်ာက္သာေလွ်ာက္ပါ
ရပ္ေနတာထက္ေတာ့ ေကာင္းတယ္လို႔
ကြန္ျဖဴးရွပ္က MRTနံရံမွာေရးထားတယ္
ရပ္ၾကည့္ေနတာႀကာၿပီထင္ပ
လူေတြတစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ကၽြန္ေတာ့္ေဘးကေနၾကည့္လို႔
လူအုပ္အရမ္းႀကီးလာေတာ့ “ခ်ာကနဲ” လွည့္အထြက္
ကြန္ျဖဴးရွပ္လို တရုတ္ႀကီးတစ္ေယာက္နဲ႔ ဝင္တုိက္ခဲ့ေသးတယ္..

အစကတည္းက အမုန္းခံရမယ္ဆိုတာသိရက္
အာေပါက္မတတ္ ေျပာထြက္ခဲ့ျပန္တယ္
ဆည္ေတြက်ိဳးကုန္ၿပီေလ
သတိရလို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္ရည္ေတြၾကား
သူမနစ္ျမႈပ္ေတာ့မယ္

၁.
၂.
၃.

ဝုန္းကနဲ ကၽြန္ေတာ္ဆင္းဆယ္လိုက္ရတယ္။
သတိရရျခင္း ကၽြန္ေတာ့္ဘယ္ဘက္ပါးကို ေျဖာင္း ကနဲ ေနေအာင္ခ်လို႔
ညာဖက္ပါး လွည့္ေပးလိုက္ပါတယ္
သူမက မ်က္ႏွာကို လက္ဝါးနဲ႔အုပ္ရင္း ထြက္ေျပး
ေျပးထြက္
ထြက္ေျပး
ေျပး
ထြက္
ေျပး
ထြက္
ရထားလာမည့္ လမ္းမွာ
ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ခ်လက္ခ် လွဲအိပ္လိုက္တယ္…
ကံဆိုးခ်င္ေတာ့ ေနသာဝင္သြားတယ္
အဲဒီေန႔က ရထားတစ္စင္းမွမလာေတာ့ဘူး…
ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းေဆြးလို႔

ကြန္ျဖဴးရွပ္လို တရုတ္ႀကီးက ေဘးမွာဝင္လွဲရင္းေျပာတယ္
ငါဘယ္သူလဲ….မင္းသိလား?
ဘာမွျပန္မေျပာရေသးခင္ သူကပဲဆက္ၿပီး
ျပဳံးေနတဲ့ စကားေတြေျပာတယ္
ရီစရာပါသလို
ေမာစရာေတြပါတယ္
ေပ်ာ္ရႊင္စရာပါသလို
ေမာ္စကို အေၾကာင္းပါတယ္
H1N1 အေၾကာင္းလည္းပါတယ္
၁လုံး, ၂လုံး, ၃လုံး, ၄လုံး ေတြအေၾကာင္းပါတယ္
ဘင္လာဒင္အေၾကာင္းပါသလို….အိုဘားမားအေၾကာင္းပါတယ္
The Ants အေၾကာင္းပါသလို….Greenday အေၾကာင္းပါတယ္
ခ်ီေကာ့ဗ္စကီးပါသလို….ကတ္ကိုဘိန္းပါတယ္..
ခ်ီေဂြဗားရားအေၾကာင္းပါသလို…ဂႏၵီအေၾကာင္းလည္းပါတယ္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအေၾကာင္းပါသလို…ဂဠဳန္ဦးေစာအေၾကာင္းပါတယ္
သိန္းေဖျမင့္အေၾကာင္းပါသလို….ျမသန္းတင့္အေၾကာင္းပါတယ္
Harry Potter အေၾကာင္းပါသလို…..God Father အေၾကာင္းပါတယ္
Kat Deluna ရဲ႕ကကြက္ေတြအေၾကာင္းပါသလို….ေလဘာတီမျမရင္လည္းပါတယ္
Prodigy ရဲ႕ စည္းခ်က္ေတြပါသလို…. စိန္ဗိုလ္တင့္ရဲ႕တီးခ်က္ေတြပါတယ္
လန္ဗိုေမာင္းေနတဲ့သူေဠးသားအေၾကာင္းပါသလို….ငါးက်ပ္၊တစ္ဆယ္ေတာင္းတတ္တဲ့ ေခ်းေညွာ္ေလးေတြအေၾကာင္း…ဆိုက္ကားအုံနာခ ေစ်းတက္တဲ့အေၾကာင္းေတြပါတယ္
မာယာေကာ့စကီးရဲ႕ ေဗာ့ဒကာအနံ႔ပါသလို…အလင္းဆိုင္ထဲက ရနံ႔တစ္ခ်ိဳ႕အေၾကာင္းပါတယ္
ဂ်မခါနာအေၾကာင္းပါသလို….ေရေဝးအေၾကာင္းပါတယ္…
နာဂစ္အေၾကာင္းပါသလို….ေတာေၾကာင္ေတြအေၾကာင္းပါတယ္….
တစ္ရြာေျပာင္းတဲ့လူေတြအေၾကာင္းပါသလို….ေသခ်င္တဲ့က်ားေတြအေၾကာင္းပါတယ္…
ဂ်ဴမုံအေၾကာင္းပါသလို….အေနာ္ရထာအေၾကာင္းပါတယ္
မင္းတုန္းမင္းအေၾကာင္းပါသလို….ကြန္ဒုံးအေၾကာင္းပါတယ္
ဘီယာဆိုင္၊ စင္တင္ေတးဂီတေတြပါသလို….ညလုံးေပါက္ အလင္းဆိုင္ေတြပါတယ္
လွ်ပ္ေပၚေလာ္လီ ပိုက္ဆံနဲ႔ အလွအရမး္မက္တတ္တဲ့ ေကာင္မေလးေတြအေၾကာင္းပါသလို…..ျပည့္တန္ဆာေတြအေၾကာင္းပါတယ္…
ဦးခ်စ္အေၾကာင္းပါသလို….ေလထန္ကုန္းအေၾကာင္းပါတယ္
ဣသာမစိၦရိယအေၾကာင္းပါသလို… မုဒိတာအေၾကာင္းပါတယ္
၅၂၈ အေၾကာင္းပါသလို…. ၁၅၀၀ အေၾကာင္းပါတယ္…
…………………..ပါသလို………………………….ပါတယ္…

အဲလိုနဲ႔
သူကပဲဆက္ေျပာေနလိုက္တာ..
ကၽြန္ေတာ္က တစ္ျခမ္းပဲ့လကို ေငးၾကည့္ေနမိတယ္…
သူလည္းပဲငါ့အျဖစ္ကို ၾကည့္ၿပီးၿပဳံးေနတာပါလား
ကိုယ့္အျဖစ္ကိုယ္ ဆန္းစစ္ရင္း
အဘိုးအိုကို အျပစ္ေတြ ကိုယ္တိုင္ဝန္ခံမလို႔ေဘးကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
သူမရွိေတာ့ဘူးေလ…ဘယ္ကဘယ္လို
ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ပြား ေနာက္တစ္ေယာက္က
ၿပဳံးၿပဳံးႀကီး ထိုင္ၾကည့္ေနတယ္မသိ…
အဲဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိပဲ
ေယာင္ယမ္းၿပီး ၿပဳံးျပလိုက္မိပါတယ္
မ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္းမွာပဲ “ျဗဳန္းဆို”
ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ပြားကေန ခေရပြင့္တစ္ပြင့္ျဖစ္သြား
အဲဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လွမ္းေကာက္ယူေမႊးျမလိုက္တဲ့အခ်ိန္
သံလမ္းေပၚကေန
ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ခႏၶာဟာ ေပါ့ပါးစြာလြင့္စင္ထြက္သြား
ကၽြန္ေတာ္ပ်ံသန္းလာခဲ့ပါတယ္
တစ္ေန႔ေတာ့ “အိမ္” ျပန္ေရာက္မွာပါေလ….

2 comments:

  1. ေဆြးေတာ႕မယ္ မွတ္ေနတာ။
    ကဗ်ာ ကို ဖတ္ရတာ တစ္ကယ္ ခံစား ရ ပါတယ္။
    လက္ေတြ႕ ဘဝမွာ မရ ခဲ႔ တဲ႔ ခေရ ပြင္႕ ေလး ေတြ လူ တိုင္း ရင္ ထဲမွာ ရွိခ်င္ ရွိေနမွာပါ ။ အားေပး လ်က္ ပါ။

    ReplyDelete
  2. ဖတ္တယ္
    ၾကိဳက္တယ္
    တိုတိုရွင္းရွင္း မန္႔လိုက္မယ္
    Very Creative :)

    ReplyDelete