Sunday, September 2, 2007

ရွဲ႕ရွဲ႕မဂ်စ္ း)



မဂ်စ္ ကၽြန္ေတာ့္ မက္ေဆ့ဂ်္ကို မရဘူးနဲ႔တူတယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာ ၾကင္နာတတ္ျခင္းနဲ႔ တာဝန္ ဝတၱရား ရင္ဆိုင္ေတြ႔တာမဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္လုိ႔ ရင္ဆိုင္ေတြ႔တယ္ဆိုရင္ေတာင္ ကားဆရာရဲ့ တာဝန္ကဘာလဲ?

သူရဲ့ တာဝန္ကခရီးသည္ေတြကို သူတို႔သြားလိုတဲ့ေနရာကို လုံျခဳံတိက်စြာနဲ႔ မွန္ကန္ျမန္ဆန္စြာ ေရာက္ေအာင္ပို႔ေပးဖို႔ပါ။ အဲဒီခရီးသည္ထဲမွာမွ ဦးစားေပးအဆင့္ဆိုတာရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ကားေတြေပၚမွာ အသက္ႀကီးတဲ့ လူႀကီးေတြကို ဦးစားေပးဖုိ႔ မ်က္မျမင္ေတြ၊ ဗိုက္ႀကီးသည္ေတြကို ဦးစားေပးဖို႔ အဆင့္ေတြသတ္မွတ္ထားတာပါ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူတို႔ကသာမန္လူေတြလို သြက္လက္ေပါ့ပါးစြာ မလႈပ္ရွားႏုိင္ေတာ့ လူလူခ်င္း ဦးစားေပးၿပီး ေလးေလးစားစား ဆက္ဆံၾကတာပါ။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ဘတ္စ္ကားေတြေပၚမွာ mrt ေတြေပၚမွာ ဦးစားေပးဆိုၿပီး ထုိင္ခုံေတြသတ္မွတ္ေပးထားျခင္းအားျဖင့္ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားတတ္တဲ့ လူလူခ်င္းရုိင္းပင္းကူညီတဲ့ ဓေလ့တိုးတက္ေအာင္ အားေပးထားျခင္းပါ ခင္ဗ်ာ။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကားက လမ္းပိတ္လို႔ အၾကာႀကီးရပ္ထားပါတယ္။ ကားေမာင္းေနတဲ့ အခ်ိန္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္မေျပာလိုပါဘူး။ ကားဆရာအတြက ္ခလုတ္ကေလးႏိွပ္ၿပီး တံခါးဖြင့္ဖို႔ပဲလိုအပ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိိန္မွာ အဘိုးႀကီးကိုတင္တဲ့ အတြက္ ခရီးသည္ေတြအားလုံးက ဒရုိင္ဘာရဲ့စိတ္ဓာတ္ကို ေလးစားသြားမွာပါ။ အခုေတာ့ ဒရုိင္ဘာရဲ့ အျပဳအမူေၾကာင့္ စည္းကမ္းႀကီးလွပါတယ္(ေျပာၾကတာပဲ) ဆိုတဲ့ ကားေပၚက စကၤာပူလူမ်ိဳးေတြ အကုန္လုံးစုတ္တသပ္သပ္္ ျဖစ္သြားပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္ မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စစ္တိုက္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ ကားေပၚမွာလည္း အေရးႀကီးလူနာ မပါပါဘူး။ အလြန္ဆုံးေနာက္ထပ္ ၅ မိနစ္ေလာက္ေစာင့္လိုက္တာနဲ႔ ကားေပၚကလူေတြအားလုံးအတြက္ ထူးထူးျခားျခား အက်ိဳးမယုတ္ႏုိင္ပါဘူး။

ဦးစားေပးအဆင့္လို႔သာေျပာရရင္ အဘိုးႀကီးက ပထမပါ။ သူ႔ပုံစံက ႏြမ္းပါးပါတယ္။ တက္စ္ဆီဖိုးလည္း တတ္ႏုိင္ပုံမေပၚပါဘူး။ သူသာတတ္ႏုိင္ရင္ အခုလို လမ္းေကာင္းေကာင္းမေလွ်ာက္ႏုိင္မယ့္အခ်ိန္မွာ ဘတ္စ္ကားစီးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူကားဂိတ္ကို လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့ပုံကို မဂ်စ္မျမင္ရဘူးဗ်။ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္လုံးထဲမွာေတာ့ သူေျမညီလမ္းမွာလမ္းေလွ်ာက္ေနရတာ ဧဝရတ္ေတာင္တက္ေနရသလိုပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေျခေထာက္ခြဲ ဘူးလို႔ ၆ လေလာက္ လမ္းေကာင္းေကာင္းမေလွ်ာက္ႏုိင္ခဲ့ပါဘူး။ ဂ်ိဳင္းေထာက္နဲ႔ေလွ်ာက္နုိင္တဲ့ သန္သန္မာမာကၽြန္ေတာ္ေတာင္ အဲလိုအခ်ိန္မွာ လမ္းေလွ်ာက္ရတာဟာ လြယ္မလိုနဲ႔ ခက္ခဲမွန္း သိရတာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေဘးကကိုယ့္ကိုေစာင့္ေခၚတြဲေခၚတဲ့လူရွိရင္ ေစတနာထား ၿပီးရုိင္းပင္းသူေတြရွိရင္ အားတက္ခဲ့ဘူးပါတယ္။

အဘိုးႀကီးအတြက္ အခုလိုအခ်ိန္မွာ သူ႔ကို လူသားခ်င္း စာနာေၾကာင္း၊ အသက္ႀကီးလို႔ မသန္စြမ္းတဲ့ အခ်ိန္မွာ ပတ္ဝန္းက်င္က လူေတြက ေဖးမကူညီေၾကာင္းေလး သူသိလိုက္ယုံနဲ႔တင္ သူလူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္သြားပါၿပီ။ သူ႔စိတ္ဓာတ္ခြန္အား အတြက္ လူလူခ်င္း စာနာေထာက္ထားမႈေလးေတြပဲ ဒီအရြယ္မွာေမွ်ာ္ကိုးတတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီအဘိုးႀကီးေနရာမွာ ဥပမာ- လီကြမ္ယုက တားတယ္ဆိုရင္ေတာ့ စည္းကမ္းလိုက္နာပါတယ္ဆိုတဲ့ ဒရိုင္ဘာေတြ ဘယ္လိုေနမလဲမသိဘူး။

ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံအတြက္ စည္းကမ္းက ႏုိင္ငံသားတိုင္း လိုက္နာရမယ္ဆိုေပမယ့္ တလြဲဆံပင္ေကာင္းတဲ့ စည္းကမ္းေတြဆိုရင္ ႏုိင္ငံသားေတြက ျပင္ဆင္ႏုိင္စြမ္းရွိရပါမယ္။ အစိုးရက ဒီစည္းကမ္းလို္က္နာရမယ္ဆိုလို႔ မ်က္ကန္းတေစၦမေၾကာက္ လိုက္နာတိုင္း ႏုိင္ငံသားေကာင္းမပီသပါဘူး။ အျမဲတမ္း လူသားတုိင္းအတြက္ အက်ိဳးရွိမယ့္ စည္းကမ္းကို ျပည္သူေတြကပဲ ပဲ့တင္ရုိက္ႏုိင္ပါတယ္။ အစိုးရကလည္း သူခ်မွတ္တဲ့စည္းကမ္း သူကိုယ္တိုင္လိုက္နာရမွာျဖစ္သလို၊ စည္းကမ္းေတြဟာ ျပည္သူေတြအတြက္ အံ့ဝင္ခြင္က်ျဖစ္လား ဘယ္နားျပင္သင့္လည္း ဘာေတြေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးသင့္လဲ လႊြတ္ေတာ္နဲ႔အျမဲတမ္း တိုင္ပင္ေနရမွာပါ။

စည္းကမ္းေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ မလိုက္နာရဘူးမဟုတ္ဘူး လိုက္နာရမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ အခုလို လိုအပ္တဲ့ အခ်ိန္ၾကရင္ေတာ့ စည္းေတြ ေဘာင္ေတြကို ရုိက္ခ်ိဳးရဲတဲ့ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းတဲ့စိတ္ဓာတ္သတၱိ လူသားတိုင္းအတြက္လိုအပ္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ဒီႏုိင္ငံမွာ ကိုယ့္အဘုိးအရြယ္ေတြ၊ အဘြားအရြယ္ေတြ ေဟာ္ကာစင္တာမွာ ပန္းကန္လိုက္သိမ္းေနတာတို႔ အိမ္သာမွာသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေနတာတို႔ ျမင္ရေတာ့ စိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံမွာလည္း အဘိုးအရြယ္ အဘြားအရြယ္ေတြ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းတရားအားထုတ္ေနတဲ့လူေတြရွိသလို ေတာင္းစားေနတဲ့ အဘိုးအဘြားေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါ။ ဒါေပမယ့္ အဘိုးအရြယ္ အဘြားအရြယ္ေတြ လမ္းမေပၚမွာ စည္းကမ္းမဲ့ ေတာင္းေနတာလည္း တတ္ႏုိင္တဲ့လူက တတ္ႏုိင္သေလာက္ ကူညီၾကပါတယ္။ စည္းကမ္းမဲ့ လိုက္ေတာင္းေနလို႔လည္း ဘယ္သူမွအေရးမယူပါဘူး။ ကိုယ့္ႏုိင္ငံ စီးပြားေရးစနစ္ေၾကာင့္ဆိုတာ လူတုိင္းသိပါတယ္ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ စီးပြားေရးစနစ္ေကာင္းလွပါတယ္ဆိုတဲ့ ဒီႏုိင္ငံႀကီးမွာ အဘိုးေတြ အဘြားေတြ အိမ္သာေဆး သူမ်ားစားၿပီးသားစားပြဲလိုက္ရွင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံက အဘိုးအဘြားေတြကမွ သက္ႀကီးသူကိုရုိေသရေကာင္းမွန္းသိတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ စနစ္မေကာင္းတာေတာင္ အပုံႀကီးသာေသးတယ္လို႔ေျပာခ်င္ပါေတာ့တယ္ဗ်ာ။

ဒီပို႔စ္ ေရးတုန္းက ကၽြန္ေတာ္တမင္တကာ အျပည့္အစုံမေရးပဲခ်န္ထားတာပါ။ ဖတ္တဲ့လူေတြ ျဖည့္စြက္ေတြးႏုိင္ေအာင္လို႔ပါ။ မဂ်စ္ရဲ့ အျမင္အတြက္လည္း ကၽြန္ေတာ္ေတြးစရာေတြရတာေပါ့ဗ်ာ။ ရွဲရွဲ မဂ်စ္ း)

3 comments:

  1. i agree with you.
    it's absolutely how i feel whenever i see the aged persons clearing the dishes.
    that's why i almost always carry my plates and tray to help them out.

    ReplyDelete
  2. သာဓုပါဗ််ာ...သာဓု... စာေရးဆရာမဟုတ္ဘူးေနာ္ း)

    ReplyDelete
  3. ဒီ၀ိုင္း .. ခုလို အေတြးအေခၚေတြကို ေလးစားပါတယ္ း)

    ReplyDelete